وقتی که پدر پر کشید به آسمان ها خزان شد بهار ما
مادر شد ستون خانه ای مهر ما
بذر عشق را در دل ما زنده نگاه داشت،
تلاش کن دخترم، درست را خوب بخوان
باید برای خودت کسی شوید،
عشق مادر به ثمر شیرین نشست،
روپوش سفید پزشکی به تنم زیبا نشست
□□□□□□□□
شمالی از گرد و غبار غم پیچید در خانه ای ما
شیپور کوچ نواخته شد در دل غمخانه ای ما
وقتی خاک سرد مادر در آغوش ابدیت گرفت
ثانیه ها هم با اندوه گذشتند، ستون خانه شدم
تجربه های تلخ و شیرین روزگار آبدیده ام کرد
در قلب هنر چو خورشید درخشان درخشیدم
#آوینا شهبازی
#تجمیع
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 04 اسفند 1400 10:50
سلام ودرود
سکینه شهبازی 05 اسفند 1400 15:01
سلام و سپاس ممنون از نگاه خوب تون
کرامت یزدانی(اشک) 09 اسفند 1400 12:25
درود بر شما. بسیار عالی. دستمریزاد
سکینه شهبازی 10 اسفند 1400 11:33
سپاس مندم
درود بر شما خیلی ممنون
زنده باشید