میان این شب ظلمت ، بیا یه یاری جان
بهشتِ روی زمین، چشمه سارِ جاری جان
در این نهیب و هیاهو، میان آتش و دود
چگونه نغمه سرایی تو ای قناری جان
به روی سرخِ لبانت نشسته لرزه و آه
ز زخم سرد ترک ها، گلِ اناری جان
خدا نشسته کناری، جهان به دستِ شب است
سپارمت به کجا؟! نورسِ بهاری جان
کجا روم که نبینم نشان ز خوبی تو؟
تو ای بهانه یِ احوال بی قراری جان
میان این همه غوغا رسیده ام به شما
شما دلیل تمامِ نفس شماری جان
#سامان_صالحی
#کتاب#ماهی آبهای تلخ
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 24 اردیبهشت 1401 10:44
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
سامان صالحی س سکوت 24 اردیبهشت 1401 19:02
درود و سپاس فراوان از نگاه پرمهرتان.
سامان صالحی س سکوت 06 خرداد 1401 20:08
درود و سپاس فراوان شاعر ارجمند