مهدی فصیحی رامندی

سرو تنها

ارسال شده در تاریخ : 27 آبان 1401 | شماره ثبت : H9422872

بخت ما از کودکی بی‌سرپرستی بودن است
سرو صحرا، گرچه تنها بهتر از خس بودن است

عیب من گیری که تنهایم ولی هم‌سفرگی
با منی، در صبر چون ایوب‌ها آوردن است

وقت خوردن یا که نوشیدن سکوتی لازم است
من سکوتم شاهدان، از خون دل‌ها خوردن است

رشک و حسرت، خون و غصه، آه و هر اندوه و غم
سفره‌ام رنگین و چایم داغ و جانم جوشن است

هیچ رَدّی در شب از پروانه‌ها یا شمع نیست
پشه‌ای بر تن بسی مشغول خون‌ها خوردن است

من که در وادی شیدایی نگفتم جز: به چشم
پس چرا گفتی صنم، تقدیر ما در رفتن است؟

بی‌وفایی از تو دور از انتظارم بود، لیک
رسم هر صاحبدلی تعمیر دل‌ها کردن است

گر کشش از سوی جانان تا به ما باشد، حمیم
خون ما جایزتر از هر شیر مادر در تن است

مهدی فصیحی رامندی