《آخرین صفحه》
دلم را گِره می زنم
به دشت سبز چشمانت
همچون روبان قرمزِ سبزه ی سیزده بدر
تا بیایی و تمام غم ها در به در شوند؛
مگر نمی دانی؟
خدا چند سطر برای
جای قدم های تو کنار گذاشته
و من برگ های فصلِ زندگی را ورق زده ام
میان روزهای دلتنگیِ تقویم
که در آخرین صفحه اَش نوشته:
جهان چقدر زیباست
به شرط آمدن بهار!
شاعر: مرتضی سنجری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 25 آذر 1401 11:56
!درود
مرتضی سنجری 25 آذر 1401 19:40
سپاس ????????