برود گدای مسکین پی جاه و مال و حشمت
دل مستمند من هم به امید شاه چشمت
صف لشکرت به مژگان همه حاضر و مهیا
مردم میان قلعه همه صاحب کرامت
می ناب میتراود ز پیاله های لعلت
با اگر دهد شهنشه به گدا نموده رحمت
مه نقره گون رویت به شب سیاه زلفت
قمر و ستارگانش همگی به گرد خدمت
دام اگر نهفته داری به کنار جوی مویت
خال صد خیال زلفت دهدم چنین بشارت
نظم اگر دهد خیالم قلم و هجا و دفتر
قلم و هجا و دفتر همه اشفته ی مویت
مستی شراب و باده همه یک خیال باطل
مستی ام بدست نیاید به جز از لب سبویت
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 02 شهریور 1401 11:05
سلام ودرود