امپراطورم و مغرور کمی دلتنگم
به رسیدن شده با زور کمی دلتنگم
و به پایان خوش حضرت یوسف از چاه
به همان روزنه ی کور کمی دلتنگم
به چه اندازه به خویشان خودت دلگرمی؟
منِ آشفته همان جور کمی دلتنگم
عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد
نه منِ خسته ی رنجور ... کمی دلتنگم
ته این کوچه ی بن بست زمستان زده ها
به تماشای تو از دور کمی دلتنگم
اجلم آمده از راه و باید بروم
منِ آزرده ی مجبور کمی دلتنگم
جسدم روی زمین مانده به دادم برسید
من به خوابیدن در گورکمی دلتنگم
مرتضی (اشکان) درویشی
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 5
حسن کریمی 25 اسفند 1394 01:16
جناب درویشی سروده زیبائیست درود برشما
کرم عرب عامری 25 اسفند 1394 07:50
درود برشما گرامی
حمیدرضا عبدلی 25 اسفند 1394 07:52
با سلام جناب درویشی خوب سروده اید موفق باشید
علیرضا خسروی 27 اسفند 1394 19:43
علیرضا خسروی 29 اسفند 1394 21:50
سال نو مبارک