مریمانه (۲۲)
غمی برده است با خود باورم را
تمام شعرهای بهترم را
بیا با گریهای سنگین عزیزم
بلرزان شانهای دفترم را
####
غم ما بی نصیبی نیست مریم
به غیر از ما غریبی نیست مریم
بیا شلیک کن تا من بمیرم
جهان جای نجیبی نیست مریم
####
مرا بوسیدی و از یاد بردی؟
به رؤیا دیدی و از یاد بردی؟
نگاهم را دلم را هستیام را؛
به من خندیدی و از یاد بردی؟
####
بیا از راه نامعلوم برگرد
از این کوچیدن مرسوم برگرد
ببین بی تو من و تو ناتمام است
به حق عاشقی معصوم برگرد
####
به اشک، این رود جاری خو گرفتم
به اندوهی که داری خو گرفتم
بمان چشم انتظار ای دل که دیگر
به این چشم انتظاری خو گرفتم
####
کسی زخم زبان آورده با خود؟
دلی نامهربان آورده با خود؟
فقط تنهایی و دلتنگی و غم
به رسم ارمغان آورده با خود؟
####
صدای من نسیمی زخم خورده است
که سرشار شمیمی زخم خورده است
بکش دستی به روی بالهایم
دل من یا کریمی زخم خورده است
####
تمام باغ در پندار رویید
گلستان ریشه کن شد خار رویید
صدای ارهها پیچید در باغ
به جای هر گلی یک خار رویید
####
رها افتاده پرپر گشته بودند
به خون خود شناور گشته بودند
به فریاد درختان میرسیدند
پرستوها اگر برگشته بودند
####
تمام عمر را خندیده بودند
به دست بادها رقصیده بودند
تبر بارید اما ایستادند
درختان گرگ باران دیده بودند
####
تورا ای عشق آسان مینویسم
فراوان فراوان مینویسم
به روی شیشههای مه گرفته
تو را با خط باران مینویسم
####
مبادا باد پاییزی بیاید
بجای مریمم هیزی بیاید
تمام شعر مولانا فدایت
دعا کن شمس تبریزی بیاید
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نقد 3
شیما رحمانی 24 امرداد 1402 13:13
آخخخ که چقدرررر زیبا. تمام شعر مولانا فدایت. این حجم از احساس شاعرانه عاشقانه واقعا غیر قابل وصفه????????????????????????????
حفیظ (بستا) پور حفیظ 24 امرداد 1402 23:06
بانورحمانی نظرلطف شماست
سروش اسکندری 26 امرداد 1402 09:50
سلام و درود بی پایان بر شما ... جناب حفیظ عزیز و بزرگوار
بسیار بسیار زیبا و با احساس سرودید،خیلی لذت بردم از شعر
پر احساسی که سرودید،ایشالا همیشه توانا و شاعر باقی بمانید