محمدهادی صادقی

روزگار غم

ارسال شده در تاریخ : 09 دی 1402 | شماره ثبت : H9427748

«روزگار غم»

در رهگذر عمر بجز غصّه ندیدی
آوای خوش مرغ هَزاری نشنیدی

دیدی شده مجنون ز فراق غم لیلی
با بال شکسته که به مقصد نرسیدی

چون شمع شدی شعله زدی پیکر جان را
پروانه صفت گِرد سر شمع پریدی

در حنجره خاموش شده نغمه ی داود
در کُنج قفس نعره ی مستانه کشیدی

دیدی سر کویش شده بس شعله فروزان
با پای برهنه سر کویش بدویدی

گر یار نشد هم نفست در طی این راه
کالای دل از کوچه ی بیگانه خریدی

خوش قامت و سروی نشدی گوشه ی این باغ
آن ترکه و یک شاخه ی خشکیده ی بیدی

در بیشه نشد شیر ژیّان هم نفس تو
با نفس هوا پیروِ روباه پلیدی

از باغ خزان مرغ دلت پَر زده روزی
یک مور شدی گوشه ی ویرانه خزیدی

شادی نشد همخانه ی دل «مخلص صادق»
جز ماتم و اندوه و غم و غصّه ندیدی

شنبه 1402/7/15