تو می آیی تنها
از میان شکوفه های نور
لبخند تو
شاخ گل سرخی است
که در دستان دل من
نور و بلور شکوفه می پاشد

مستی و دیوانگـی تـا زکجا تا کجا !
اینهـمه بیگانگـی تـا زکجا تا کجا !

تو گلی و‌ کار من نیست به‌غیر طواف
اینهمـه پـروانـگی تا زکجا تا کجا !

زخم مرا تازه کرد شوق نگاه گلُ ات
اینهمـه مستانگی تا زکجا تا ...

مه لقایی با نگاهی شعله در جانم زده
ماهرو خورشید وش، آتش به دامانم زده

نـقـش شبـگیری کـه زد در کــاروان
خوش فـریبا نغمهء غارت به ایمـانـم زده

آیـنه در مـردم چشمـان مـن آویـخته
جمله تنها عکس خود در ...

تشنه سـودا نشستـم دسـت در دامان اشک
چشـم و راه و ناز مژگان بیقـرار جـان اشک

گر چکیدم از لب سـاغـر وش چشمـان گـل
مـن روان در گـونه گـلبرگ سامـان اشـک

تـاب مـژگـان بلنـدش شـانه های پـر شرر
شانه می ز...

شکوه ای دارم از ایـن درد و پریشانی ‌خویش
چـه پریشـانـم از این قصه ویرانی خویش
بنـد ، چشمان و دلـم بنـده ی یک خنـده تو
چقدر غصه کشم در خود و زنـدانی خویـش

کـس نبـاشد که تو را بینـد عاشـق نش...