سامان نظری

همنشین عاقل

ارسال شده در تاریخ : 27 امرداد 1402 | شماره ثبت : H9426061

همنشین عاقلان باش که تو را پندی دهند درس
بی یار عاقل که شوی ،تو را شیطان دهد درس

دو کسانی که هلاکت بخریدند و بیابان رو اند
به این دشت گمراهان چه نادان ها که رفته اند

از بام بیافتد هرکس،خوبی که شود بیش از حد
یا که آنقدر بد شود ، او کرده اش بیش از حد

آنکه از عقلش چو فهمش آن میانه را ستود
پیروزی ز آن است و پُلان را رفته آخر تا سعود

عقل سالم را ز تنهایی نماند چون فریب است
به گمراهی کشد ما را که شیطان در کمین است

مثال بره ای باشد که او تنها و بی کس
نصیب گرگ شود،گوسفند تنها رفته زآن خس

این اشعار ما ، کلام ها چون علی بود
هرچه درکت شد بدان عاقل علی بود

هرچه گفتم یا سرودم زین خودم نیست
متونش یا علی بود یا حسین،این ز ما نیست

گفتند که رفتارت چو کرداردت بکن نیک
این ما را چه شد ، که تنها تن بشد شیک