اسکله خالی از کشتی
ساحل خالی از موج
جنگل خالی از درخت
هستند
هنگام بستن چشمهایت
من به این روشن و خاموش شدن
عادت ندارم
خاطرم بدجور تشویش را نقاشی میکند
بر کاغذ کاهی احساسم
کوچه باغ آباد
رودخانه جاری
ن...

چشمهایم
روزهایی که بی تو گذشتند
را حسابی به یاد دارند
احساسم له و علیه خویشم
محکوم له را طلب میکنند
از تمام احساسم
غرورم مانده بود
ما نحن فیه
غرورم شکست
سازم باز هم از دردم سوخت
خاکسترش را اما اینبا...

بوی غلیظ تلخی قهوه ات را
دوست دارم
طعم شدید لبخند شیرینت را
دوست دارم
کمی آنطرفتر
نگاه ملیحت را دوست 
دوست دارم
طعم ترش نگاهم را میان نگاهت
گاه خندیدن دوست دارم
دروغ چرا!
میان خواب عمیق
دیدنت را دو...

صدای درب را نشنیده ام
اما جرسها فریاد زده اند
گویی ناقوس ها هم!!!
تکلمی نمی ماند
مردم مهمان نوازی نبودند
اما مدعی اشرافیت
مردی همراه دخترش
همان دختر همراه همسرش
فرزندان بدور از والدین
آری مردم مهمان ن...

تنم آراسته است
از زخمهایی که نادیده گرفتم
اما زخم شریانم را چه کنم!
میان غروب پاییزی
غرق احساس شده ام
خاطراتم غریق نجاتم شده اند
و من با تبسمی تلخ اشک میریزم
دم خیالت گرم!
با خیالت موجهای دریا تعادل ...