3 Stars

محاوره ای با خواجه شیرازی حضرت حافظ علیه الرحمه

ارسال شده در تاریخ : 17 بهمن 1394 | شماره ثبت : H942553

....................................................
شیرازم
آمدم با حافظ دستِ بیعت بدهم
آمدم تا بنویسم غزلی
و طراوت و سعادت بینم
که بناگاه غزلم شد شعری ،
که به نُو معروف است !
حافظِ شیرازی ،
با تبسّم بپسندید همین شعرِ مرا
و بفرمود که این قالبِ شعر
بهترین های شماست !
و بفرمود طریقِ همه گر این بشود
راه پیداتر از این هم گردد ،
همچو غزل
یا رباعی و قصیده
و شود رایجِ شهر ...
پس بدانید چو شعری ز دلی برخیزد
می نشیند بر دل ، و مهم " قالب " نیست !
و تماشاگرِ مهری زیباست
آن خدائی که به هر اوجِ دلی بی همتاست
و به هر عشق طراوت داده ست
در همان ساحلِ مهتاب که لطفش پیداست
و به ذوقی همه را می خواند
مثلِ آدابِ دعایِ سحری ، که سعادت خواهد
و نمازی که پدیدار شده ست ، بر دلی اهلِ بیان
و به هنگامه ی معروفِ اذان ...
...........................
محمدرضا جعفری
..........................................

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 247 نفر 405 بار خواندند
حمیدرضا عبدلی (19 /11/ 1394)   | علیرضا خسروی (19 /11/ 1394)   | نسرین قلندری (20 /11/ 1394)   | محمدرضا جعفری (20 /11/ 1394)   | فرهنگ باریکانی (22 /11/ 1394)   | فاطمه گودرزی (11 /02/ 1399)   | علی معصومی (26 /02/ 1399)   | محمد مولوی (17 /04/ 1399)   |

رای برای این شعر
حمیدرضا عبدلی (19 /11/ 1394)  علیرضا خسروی (19 /11/ 1394)  فاطمه گودرزی (11 /02/ 1399)  علی معصومی (26 /02/ 1399)  محمد مولوی (17 /04/ 1399)  
تعداد آرا :5


نظر 10

تنها اعضا میتوانند نظر بدهند.

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا