بسمه اللطیف
فریاد غم
در رثای پدر بزرگوارم
گرچه اشک چشم من با آستینم پاک شد
جان من با درد غرق ورطه ای غمناک شد
سال های سال از تو دور ماندم ای پدر
عاقبت داغت نصیب این دل صد چاک شد
رفتن بی بازگشتت تیره کرده روز من
گوییا خوشبختی از من در جهان امساک شد
بی امان فریادهای غم در ون سینهام
در سکوتی ظاهری تکرار در پژواک شد
شعر من قادر به توصیف غم و داغ تو نیست
آتش است این حال که در سوختن ادراک شد
بوسه زن مهدی به خاک پاک زرخیز زرند
تا ابد آنجا عزیز تو مقیم خاک شد
آشنای شعر من می داند امشب دیده ام
همچو ابری مستعد بارشی نمناک شد
#مهدی_رستگاری
شانزدهم آذر یکهزار و چهارصد خورشیدی
هفتم دسامبر سال ۲۰۲۱ میلادی
(سروده شب بداهه سرایی گروه ادبی «ادیبانه»)
دفتر شعر روزگاران
۳۹۴
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 01 تیر 1401 10:50
درود و سلام موفق و مانا باشید
مهدی رستگاری 03 تیر 1401 23:04
درود و سپاس و نهر