بسمه اللطیف
آسمان رحمت
رفتهای از این جهان و سالهای آزگار
من به سوگت همچنان درماندهام آشفته وار
چشم من دریا و اشکم سیل و حال من خراب
سینهام دشتی شده از لالههای داغدار
سرنگون افتادهام در چاه ویل بی کسی
میکند جوشش درونم غصههای بیشمار
در یتیمی دردها بس بی حد و بیاندازه اند
میشود هر دم غمی نازل به قلب سوگوار
زندگیّم بی تو همچون کوچه ای بن بست شد
در ته یک پیچ در بیراهه های بی گذار
شد زمین زندگی دلگیر بعد از رفتنت
ای پدر ای آسمان رحمت پروردگار
بی گمان می دانی این لحظه که می لغزد قلم
مهدی از داغ تو می سوزد به شعرش شعله وار
《نعمت روی زمین》دیگر نمی آید به دست
بعد تو ای گوهر تاّبنده در این روزگار
#مهدی_رستگاری
پانزدهم مرداد سال یکهزار و چهارصد و دو خورشیدی
ششم اوت ۲۰۲۳ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۹۱۵
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 17 امرداد 1402 23:13
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
مهدی رستگاری 18 امرداد 1402 06:38
درود و سپاس بزرگوار
صدیقه جـُر 19 امرداد 1402 00:13
درود برشما ادیب بزرگوار بسیار عالی موفق باشید انشالله
مهدی رستگاری 19 امرداد 1402 10:45
درود و سپاس . لطف دارید