- شاعران
- سجاد صادقی
- دفتر شعر مشق عشق
- شعر مثل من | سجاد صادقی | شعر ایران
مثل من
روبه رویم بنشین حرف زیاد است عزیز
وضع تنهایی من بی تو کساد است عزیز
روبه رویم بنشین تا که ببارم بی حد
قهر تو جز دو سه تا ابر نداده است عزیز
تو که رفتی همه جا تار شد و دانستم
صحبت از دوستی شعله و باد است عزیز
تو که بودی همه جا نور و چراغانی بود
تو که رفتی همه جا غرق فساد است عزیز
گره خورده همه ی زندگی ام با اسمت
و خدا خوب مرا در تو نهاده است عزیز
بعد تو با همه ی جان خودم فهمیدم
این کلاهی که سرم رفت گشاد است عزیز
گفته بودی که خوشی با همه ی کسری ها
واقعا زندگیت وفق مراد است عزیز ؟
مثل من هست کمی ؟ مثل خود من اصلا ؟
باورم نیست کسی مثل سجاد است عزیز
کاربرانی که این شعر را خواندند
امیر عاجلو (06 /02/ 1399) | محمد رضا درویش زاده (06 /02/ 1399) | جمشید اسماعیلی (06 /02/ 1399) | ولی اله بایبوردی (06 /02/ 1399) | خسرو فیضی (06 /02/ 1399) | فاطمه گودرزی (06 /02/ 1399) | علی معصومی (06 /02/ 1399) | سیلویا اسفندیاری (07 /02/ 1399) | سجاد صادقی (07 /02/ 1399) | ابوالحسن انصاری (الف. رها) (07 /02/ 1399) | مرتضی دولت ابادی (28 /02/ 1399) |
رای برای این شعر
نظر 16
-
-
-
جمشید اسماعیلی 06 اردیبهشت 1399 10:44
زیبا غزلی سرودید سجاد خان
تو که بودی همه جا نور و چراغانی بود
تو که رفتی همه جا غرق فساد است عزیز
-
خسرو فیضی 06 اردیبهشت 1399 13:07
. با بهترین درودهایم
. استاد بزرگوار قلم توانایی دارید که خالق غزلی ناب گردیده
. فقط در مقطع غزل نام جنابعالی یک سکته ایجاد کرده است
. البته چیز مهمی هم نیست . .
. -
-
علی معصومی 06 اردیبهشت 1399 14:56
درود ها بر شما
ارجمند
و شکر خدا را که توفیق خواندن این آثار ارزنده را به من داد
روزگار بر مدار
و
حق یارتان باد
◇◇◇◇
-
بازدید ویژه
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
بهجت مهدوی
در15 /02/ 1350 -
ناهید زرین نگار
در15 /02/ 1365 -
حنظله ربانی
در15 /02/ 1367 -
صمد حسین پور
در15 /02/ 1373 -
محمد حسین ناطقی
در15 /02/ 1356 -
احسان عرب
در15 /02/ 1368 -
مهدی علی زاده اصل
در15 /02/ 1369 -
رضا زمانیان قوژدی
در15 /02/ 1348 -
مهسا ایمانی (ماه)
در15 /02/ 1378 -
فرشته امامقلی
در15 /02/ 1367 -
احسان رمضانی
در15 /02/ 1370 -
محبوبه تاجمیری
در15 /02/ 1372
نقد 1
مرتضی دولت ابادی 28 اردیبهشت 1399 22:12
غزل بسیار زیباست. اما با پوزش حیف آمد مرا که یک نکته ریز را
یاد آور نشوم. در بیت پنجم (مصراع اول) و بیت اخر(مصراع دوم)
تجدید نظر فرمایید تا سکته ی وزنی رفع شود.