بر بال موج آبی شدم،از شعر تو ماهی شدم
من ماه را بوییدم و از قصه ای راهی شدم
شیرین تر از لیلا نبود،در قصر شب ،آیینه ها
دیدم که در دروازه ای از عشق بر آهی شدم
صد آیه می خواندم غزل،چون خلوت پروانه من
از شعر تو بر حکمتی، یک آن ز خود واهی شدم
تا بنگرم روی تو ماه ،از آه تا پلک پگاه
چشم تو من،غلتیدم و شوریده ی شاهی شدم
.
سیده مریم جعفری
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 3 از 5