بردیا امین افشار

می شویم

ارسال شده در تاریخ : 27 بهمن 1397 | شماره ثبت : H947401

جنگلیست در پیش رو گسترده
سپید و سیاه ، گرم یا سرد
چون نهالی در آن می رویم

زیر آسمان تاریکش
با درخشش مهتاب در شب
بر خاک سردش ، ره می پویم

می کوبد طوفان در به رویم
می نشینم خسته و با نسیم
سخن از لطافت ابر می گویم

می سوزاند ، آتش ریشه ها را
از لبان گل سرخ اما من
عطر زیبای زندگی می بویم

می کِشد گرگ ، زوزه از درندگی
می گسترد جغد ، بال در آسمان
و من خورشید را ، در شب می جویم

خشکیده در آغوشِ ابر باران
می گشویم چون به وقت سحرچشم
غبار را با اشک می شویم