با من بمان با من بخوان، ویرانم عشقم
در ذهن درگیر توام،بدان حیرانم عشقم
هندو به عودش نازد و من بویت عشقم
هستی به آتش میکشم در کویت عشقم
پر کن سبو ، دستم بده پیمانه عشقم
باده به دست میرقصم،مستانه عشقم
درمان کن این شوریده دل،طبیبی عشقم
رنگ باخته باغ گل،چون تو رقیبی عشقم
آخر هوای عشق تو، میدهد بربادم عشقم
شیرین تر از شیرین و من فرهادم عشقم
درد بسیار است و دل ندارد مجالی عشقم
عهدی بسته ام با خود گرچه محالی عشقم
دریای احساسم شده شبی،مهمانت عشقم
یاسر شاعر شده با سرمه چشمانت عشقم
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نقد 1
یعقوب پایمرد 08 اردیبهشت 1403 14:05
درود جناب قادری