مستأجر مستأجر هر جا که شدی باش ، ولیکن مستأجر دل بودنت ای دوست ، خطا است لوران ۱۴۰۰/۰۴/۱۵...

ای چهره که تمثال شدی در بغل قاب بردی تو ز سر هوش و ز این ساز چه مضراب

ابر ای ابر تیره و تار ،در آسمان بمان تا خورشید ناکسان بر روی زمین نتابد لوران(luran)

نگذار که این حادثه تکرار شود باز من پلک زنم تو بزنی چشمک طناز

وسوسه می کند مرا, خنده بی امان تو گنه کنم یا نکنم با لب چون کمان تو حسن سهرابی

مثلِ گُلِ سُرخی بر شاخه تَن من عطرِ تو مانده بر روی پیراهن من

مگو که ساحلِ چشمت روای دیدن نیست ورایِ چشم تو را دیده‌ام شباهنگام

چشم نبند ز اوضاع قمر درعقرب ته مانده ی عشق قامت عشق همانا نفس صبح ثمر می باشد منوچهر فتیان پور (راد)

ای‌که‌ آن بالانشستی فکرمردم نیستی گرتومردی‌جرعه‌ای‌ازآب‌خوزستان بخور

تو آن عشق نابی که جاودان است در دل و جانم تو آن آبِ حیاتی که جاریست در رگ و خونم

زنده ام! «هر چه زدی تیغ به شریان نرسید»

سالهاست آرزویی دارند صنف ما عطارها داشتنِ شیشه ای از عطرِ نفس های تورا

بدتر از رنجِ فراق، غم نیست زَخمِ عاشقان را مَرهم نیست

برای این شب سیاه طلوعی تصور نمی کنم به کرانه ترین شب دنیا خوش آمدید... دکتر سجاد فرهمند

ما در همه ی درد دنیا مشترک بودیم ما درد را با هم چشیدیم گرچه تک بودیم ۱۴۰۱/۵/۶

دریا شدم نوشم کنی سیراب گردی قلب من از خشکی ترک برداشت آخر ۱۴۰۱/۵/۲۷

گفتمش چشمان من تاب غم هجرت ندارد گفت یعقوبم که باشی هجرتم اما ندارد ۱۴۰۱/۴/۱۹

ای کاش تو بودی و یک خلوت زیبا دور از همهمه ها ، در گوشه ی دنیا دکتر سجاد فرهمند

صد جان زتنم رفت که بیاید به لبش ، جانم...!

زد نسیم و زلفش به رقص آمد دل تپید و جانم به تن آمد