بسمه اللطیف مهر و خرد ای غنچه‌ای که چاک گریبان دریده‌ ای با ناز خود به عرصه دوران رسیده‌ای زیباتر از شکوفه‌ای از بس لطیفی و از لطف چون تجلی صبح سپیده‌ای در وصف تو اگر بنویسم بدین سیاق می زاید از دل...

#سکوت هبوط بی فایده ی سیبی در شاهرگ گندمزار نان به شکم بستند وُ در جیب هاشان مانده ام روی دلشان وقتی با دست سیلاب می شویند یا به صاعقه ی کوری در آسمان شکار می شوم اینجا که  مرگ  هم از زبان...

ازسکوتم، صولتِ فریاد می ریزد به هم وز حدیثم، قصه ی فرهاد می ریزد به هم از سؤال بی جوابم ، وز هراسِ مبهمم داد ویران می شود بیداد می ریزد به هم خستگی هایم اگر جاری شود در ذهنِ سال مهر می گرید مرا، خ...

بسی زحمت و رنج کشیدم که هیچ از هیچ به هیچ رسیدم که هیچ حسرت ای کاش برایم ماند که هیچ خلق بسی گفته است گو دست بگیرد که هیچ ارزش هیچ نداری که هیچ بار اضافه ای هیچ به هیچ...

آنـچـه نُـمـو یـافـت و نـمـود زیــرِ پـوسـت دشـمـن خـیـرخـواه و هـمـی شـرِّ دوسـت دختـرک از فـقـر بفـروخـت تـن ، سـپس : دغــدغــۀ مــردم شـــهـــر ، آبـــروســت !! وای بــــر آن ؛ جــامـــعـــۀ زن س...

*** هنوز آفتاب‌پرست بود اگر چه میان شاخه‌های بی‌برگ یکرنگ به نظر می‌رسید... ***

«نوزده آبان» یاد آن روزی که با هم های و هویی داشتیم روز میلاد تو ما جشن و سروری داشتیم گر دلت خون بود امّا بر لبانت خنده بود در شب میلاد تو ما حال و شوری داشتیم آسمان خانه روشن بود با انوار ت...

ناامیدی دیر زمانیست تشنه یک خواب طولانیم مرگ اگر به موقع بی‌آید با جان و دل پذیراییم محمدمولوی

دلداده شدم به می و میخانه همه مسته تو و منه دیوانه جام آمد به دست همه دردم بکسست فاحشه بازی آمد ز دست باز دل ما را شکست او توبه کرد ‌و من هنوز مسته مست ...

*** میان اسباب بازی‌ها عروسکی که دهانش باز نمی‌شد و دست‌هایش مشت ارزانتر بود... ***

با دیدن ، تکاپوی معصوم هر جاندار ، برای گریز ، با دیدن وحشت هر غاز وحشی ، که کپ کرده لای بوته های سکوت، و با دیدن هر پرنده ی تیر خورده ، که از ترس می تپد قلب اش به تندی ، بفهم انسان شکارچی آزادی ، بفه...

در جام و جم ما شما نداریم بین هست و نیست نیست نداریم تو از مایی ما از شمایم دگر اما و اگر ها نداریم

*** سال‌ها می‌گذشت و هیچ زمستانی در خانه‌های بی‌سقف بهار نمی‌شد... ***

گفتم و گفتا گفتم ما دو قطب هم نامیم به هم نمی رسیم گفتا من و تو باورمان از آغاز به هم نرسیدن بود محمد مولوی

حـکـایــت اَتَــل مَــتَــل ؛ بـه درد مـا نــمـی‌خــورد ژیـگـول و قـرتـی و هَـوَل ؛ به درد مـا نمی‌خـورد عـمارتی و قـصر و کاخ و ساختـمان و خانـه‌ای : قـرار گـرفـتـه بـر گُـسَـل ؛ بـه درد مـا نمـی‌خـو...

بنام خدا در عَجَب هستم از این چرخِ گذر گاه خیرت می دهد گاهی که شر ⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘ این یکی خواهد زِحق دختر پسر آن یکی را نیست پدر بالای سر ⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘ بنده ی حقی اگر ای بامرام تو یتیمان را نوازش کن مدام ⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘...

«زندگی» زندگانی روز و شب کردن که نیست راه را بیهوده پیمودن که نیست زندگانی گاه شیرین است و تلخ زندگی با چشم تر دیدن که نیست همچو حیوان پیرو شهوت شدن زندگانی خورد و خوابیدن که نیست شمع دل روش...

... چون نفسی در من دمیدی! نیست مرا نیست شوی نه دمی، نه باز دمی یعقوب پایمرد paymard ...

یک خیابان دلهره با کوچه های پر زِ آه می روم بر کوچه سار زندگی بیراهه راه قرص ها یاران همراه منند هر صبح و شام بارها گفتم که این آخر کند من را تباه حس غربت در دلم بدجور بی آرامش است میکن...

من که آخر میشوم پروانه ای در این دیار پس چه باکی من کنم از پیله های روزگار‌ م.پاس