ای مُشرّف به صبح‌های پُرطلوع
تو ما را دَمانده‌ای

ای آن که کلامت
از باد و بود ملال
تُهی
ما
به قوّتِ باران‌های تو
نشانه‌گذاری شده‌ایم

دست تو
از آستینِ همه‌ی فصل‌ها
بیرون است
رو به جانبِ ترانه‌ه...

ابدیت ساکن است و تصویر آن متحرک.
(آگوستینوس)
┈┈┈┈┈••✾••┈┈┈┈┈•

آفرینش خدا
مثل خوابیدن زنی جوان است
بر تشک آبیِ براق
با ساتنی‌ شکلاتی‌رنگ
کنار عودی که می‌سوزد
و چراغ‌ها‌ی رنگی  که الکی‌ روشن‌اند.
آفر...

مِثل سلوک طفره‌آمیز ستاره‌ای به وقتِ سِقْط
مِثل چَنْته‌ی خالیِ گنجه‌ی عصمت
مثل آن برهنگی که به لباس‌ها سرایت کند
مِثل خُنیایی متروک در صفحه‌ای شکسته
مِثل شنفتن اخبار ماضی وقت خواب
مِثل دوده‌های ماسیده...

تاریکیِ بدآسیاب‌شده‌ای‌ست
باد همچنان می‌وزد 
گِردِ شعله‌ی مُسِن

آبدزدک‌ها
شب را بخش‌بخش بار می‌کنند
بر دوشِ رنگ‌های اجیر شده

رعبِ مرغوبی‌ست
مختصِ مخروبه‌ها
باران از آسمانِ دَمَرشده می‌چکد

قب...

در پنهانِ خویش، گرمِ شکفتنی
- زودتر از موعد
و ناگهان در خود تهیه می‌شوی
شبیه درخت‌های مسافر.
و آهسته چرخ می‌زنی
در حومه‌هایِ دعوتی پاک
و جایِ خالی پرنده را پُر می‌کنی
بر پله‌های دریا
رو به آفتا...