چه شود گر ز گذرگاهِ دل من گذری
یا از این رفتگرِ اشک بگیری خبری
در به در جُسته اَمَت ای منِ ناجُستنی ام
تا بیایی و خلاصم کنی از دربه دری
زین بیابان به خیابان تو هرگز نرسم
تا چو موسی نکنی جلوه مرا از شر...

مِهرِ عشقی مگرم گرم کند سینه ی سرد
تا بیفتد به سَرِ بی کسِ من سایه ی درد
کردگارا دلِ بی درد یتیم است و فقیر
کم مکن از سر من سایه ی این لوطیِ مرد
در بیابان دلم شعله ی عشقی بفروز
با دلم تا نکند گرگ هوس ...

مـپـرس مـن چـرا ز عـمـقِ سـینه آه می کشم
به شـــامِ رو ســیاهی ام چـــراغِ ماه مـی کشـم
قــطارِ ســرنـوشتِ من به جـای پـَـرت می رود
به دستِ ریلِ اشکِ خود دوباره راه می کشــم
دوباره مـن به زندگــی ســ...

همراه با سکوتی که دیگر شارژ ندارد
از ایستگاهِ خط خوردگی هایِ بسیار می آیم
و با زنگ خورهایِ شکمو
به سمتِ سلام هایِ مکتوبِ یک شکل
ـ که در رختخوابی سفید
چُرت هایی یکدست می زنند ـ
می روم
و با آن پیام های...

پس بـرایـم دامِ پـاره پـاره افـــکـــنــدی چرا
پس به دست و پایِ من چیزی نمی بندی چرا
یک خط ازآن قصه یِ طنزِ مرا خواندی ولی
مــانــده ام مــانـنـد اول ها نـمـی خندی چرا
مــن هـمـان اسـفـنـدیِ احسـاسیِ...