لبهای سرد و تلخ من محتاج لبخند می‌شود
مرد تعهّد بر وفا مردانه پابند می‌شود

آری بزودی میروم این شهر ندارد مرد حق
از رفتنم یک ازدحام خوشحال و خرسند می‌شود

احساس مادر بودنست ترکش چه دشوارست ولی
تا این...

کلام صاحب اندیشه ، مبهم می‌ربایند
مراقب باش شاعر ، شعر را هم می‌ربایند

بدیدیم دزدها و سارقین هستند مسلّح
ولی امروزه با صد حرفه ؛ عالم می‌ربایند

گهی بعضی از آنها ؛ پا ز حدّش بگذرانند
گهی برخی از آن...

دگر چه با سازمت وطن بخورده زخم استخوان خویش
به قلب آرش زدند چو تیر گرفتند از او کمان خویش

دگر چه با سازمت وطن فروخته شد خاک نازمان
بیا و بنگر به سفره‌ها شدیم چو محتاج نان خویش

چه داده شد جای شور و ش...

با من خسته کسی هیچ نکرد همدردی
تو بگو درد چرا دور و برم میگردی؟

همه دلدار و همه یار همند امّا من
مانده‌ام کنج اتاق دلکم تنها من

شقّه شقّه شده‌ام پای غم و تنهایی
بین ما بین شما هست تفاوت‌هایی

من بیچ...

بر ناخوشی زمانه لعنت
بر آتش و بر زبانه لعنت

ما نفلهٔ عمر و روزگاریم
بر خانه و آشیانه لعنت !

نیرنگ و خیانت و سیاست
بر مثلّث سه گانه لعنت

بر زندگی مزخرفی که :
طی گشته چو احمقانه لعنت

با تیر جفای خ...