دگر چه با سازمت وطن بخورده زخم استخوان خویش
به قلب آرش زدند چو تیر گرفتند از او کمان خویش
دگر چه با سازمت وطن فروخته شد خاک نازمان
بیا و بنگر به سفرهها شدیم چو محتاج نان خویش
چه داده شد جای شور و شوق به چشم ما ارمغان اشک
خفه شدیم و چو کور و غرق به سوز و آه و فغان خویش
کجا برفت آن همه جلال حرام و باطل بشد حلال
نوازش تاج سلطنت گرفته حق خزان خویش
چو زاهدان آمدند بکار غم و مصیبت ستون گرفت
نه تازی خرقه پوش ما ندارد هیچ رحم به جان خویش
کجایی سیمین قلم بگیر بدست خود اینچنین سُرای
بگو که میسازمت عرب به رغم خون روان خویش
وطن چه فوّاره میزند سرشک خونبارم از نگاه
شدی فدای مخاصمان بدست اهریمنان خویش
اهریمن
یزدان_ماماهانی
نگارش۱۳۹۷/۸/۳
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 08 اردیبهشت 1399 00:30
سلام ودرود
یزدان ماماهانی 08 اردیبهشت 1399 00:34
درود و عرض ادب خدمت
داش امیر گلم ، رفیق خوب
و خوش مرام ..
سپاسمندم از حضور گرم و
قدردانم از حسن توجهت
محمد مولوی 08 اردیبهشت 1399 00:44
درود بسیار
یزدان ماماهانی 08 اردیبهشت 1399 00:56
درود و عرض ادب خدمت
هموطن عزیز و شاعر گرانمهر
و رفیق خوب و بامرام..
قدردانم از حضور طلاییت
طارق خراسانی 08 اردیبهشت 1399 04:00
سلام عزیز دل طارق
انقلاب یعنی دگرگونی
وقتی دیگی می جوشد حبوبات بالا پایین میروند پخته می شوند صدای ناله هاست که از دیگ بلند می شود ولی بعد معجونی به دست خواهد آمد که شفا ست.
اندکی صبر
سحر نزدیک است
فدای تو طارق
در پناه خدا
کرم عرب عامری 08 اردیبهشت 1399 11:47
یزدان ماماهانی 09 اردیبهشت 1399 08:42
درود و عرض ادب خدمت
استاد و شاعر و ادیب عزیز
و عالی فرجام ..
سپاس از حضور ویژتون
خسرو فیضی 08 اردیبهشت 1399 11:59
. با بهترین درودهایم
. خدای را . . اینجا چه می شود ؟؟!! زیباترین ترکیب در سخنان
. گوهر بار ( خراسانی ) و پاسخی شایسته . . گر چه نا امیدانه . .
. آری . . سحر نا پیداست . . زیرا ( مذهب دست ساز ) ترویج خرافات
. و بی سوادی سیاسی . دست بدست هم داده . دیگر کاوه ای هم نخواهیم داشت
. یعقوب و نادری هم . .
. شاعر هنرمند . . رفیق همراه . . حمید مصدق فرمودند .
. من اگر بر خیزم تو اگر بر خیزی . همه بر می خیزند
. من اگر بنشینم تو اگر بنشینی . . چه کسی بر خیزد . .
.
فاطمه گودرزی 08 اردیبهشت 1399 13:33
درودتان
یزدان ماماهانی 09 اردیبهشت 1399 08:46
درود و عرض ادب خدمت
بانو گودرزی گرانمهر ..
سپاس از حضورتان
جمشید اسماعیلی 09 اردیبهشت 1399 12:34
دگر چه با سازمت وطن بخورده زخم استخوان خویش
به قلب آرش زدند چو تیر گرفتند از او کمان خویش
دگر چه با سازمت وطن فروخته شد خاک نازمان
بیا و بنگر به سفرهها شدیم چو محتاج نان خویش
فقط چه باسازمت وطن بخورده گنگ است چه معنی می دهد
موفق باشید
یزدان ماماهانی 09 اردیبهشت 1399 14:01
درود ارجمند خدمت شما به
نکته جالبی اشاره کردید ،
دگر چه با سازمت وطن
یعنی اینکه ای وطن دیگه
با چه امیدی با چه شکوهی
دوباره بسازمت ، حروف با
اینجا در کل نهادینه بیت
هستش..