نه دست دارد
نه پا
ستاره‌ام،
ویلچرنشینی است
در شیب ِ شب ِ زمین ...

✍ آرمان پرناک

نه !
تمام نمی‌شود
پاییز تمام نمی‌شود
و حیات
همیشه جارولازم است ...

✍آرمان پرناک

با نگاهی لغزان
با خاطراتی پریشان
نشسته بود
تنها بازمانده ی بهمن
بر تیغه ی شانه ی کوه ...
_ یک
تارِ
مو
مشکی _

✍ آرمان پرناک ...

نترس!
گلوله نیستم
تفنگ نیستم
جنگ نیستم
می‌خواهم با تو
"میانِ میدانِ مین "
مریم بکارم ...

_ نترس!
ساعت معکوس است
بیا،
از خیر " گنج " بگذریم
و به آبادی بگوییم
چیزی ندیده‌ایم ... _

نترس!
نترس!
کمی مرده...

شکایت
شکایت
شکایت
...
بیشتر بگرد
لای پرونده‌هاست ...

ندیدی ؟
دیدی ؟
دیدی ندیدی !
این همان " زندگی‌ست " که می‌گفتم


✍ آرمان پرناک
...