بذر عشقی کاشتم در دل، مهر می نوشد ز جان
جان به جانان می سپارم بهر عشقم هر زمان

دعوت پیر مغان کردم که گوید راز عشق
گفت سخن ها بهر جانم بی امان در این مکان

صحبت از عشق نهان است و نگاه مَست یار
خرقه ی...

جمله ای از سَر تحسین به لب گفتم دوش
یارم آمد به نظر، گفت که دیوانه خموش

گر که عشقی به دلت هست نهانی دارش
ورنه فریاد بزن بانگ برار، دلبر کوش؟

آنقدر در سر خود فکر، به حقیقت کردم
جان به لب آمد و دیدم ...

شبی با من چه کرد آن گیسوانت
نگاه مَست و آن چشمان ماهت

به مژگانت زدی تیر خلاصم
بدادی بوسه ای از آن لبانت

به لبخندی بدادی جان به جانم
شدم غرق تو و آن خنده هایت

چو بشنیدم صدایت را به یکبار
برفتم در خی...

شاعری با عشق می خواند مرا
آن یکی با حرص می خواند مرا

شعر من شعری بدور از قاعده
هر کسی یکجور می خواند مرا

آن یکی با درد ما همدرد بود
دیگری با بغض می خواند مرا

در میان این همه انسان خ...

خودم آواره و سرمَست یک عشقم هنوز
چون شکسته قایقی در دست امواجم هنوز

یک بَلم بودم که آسان غرق در دریا شدم
در طلاتم های دریا، همچُنان گیجم هنوز

ضربه ها خورده ز امواجِ خروش...