پیچ صبرم هرز شد از بس که پیچاندی مرا
پیش چشم دیگران با طعنه گریاندی مرا

در نگاه باغبان آفت نبودم پس چرا ؟
چون گیاه هرز در چشمشش نمایاندی مرا

شکوه ی بی مهریت را پیش کی باید برم
تا بداند با سگان همخان...

تا به سر پیری من شد تباه
زندگیم بر سر چند اشتباه

خورد به نفسم نفس اهرمن
شرمترینها به من روسیاه

رفت به مرداب زیان تا سرم
در پی انجام هزاران گناه

داعیه ی درک جهان داشتم
خواسته ام شد خفه از نیمه راه

...

لغزش شرم از نگاهت دلربایی می کند
در میان مردم چشمم خدایی می کند

نعره ی طوفان به گوشم جز سکوت محض نیست
تا به روی عرشه عشقت ناخدایی می کند

نازنینا ناز چشمت طاقتم را کرده طاق
مثل آهویی که شیران را هوای...

پرسیدی از من زندگی چیست
برایت میگویم
زندگی ضرب عمر در کار است
تقسیم عشق بر نان است
جمع مرد با درد است
تفریق کور از نور است
زندگی گاه تنبیه است
گاه تفریح است
گاه عددیست گنگ
گاه عددبست رند
گاه حرفیست ک...

نه جوانی به دلم بود و نه اکنون پیری
مانده بر حال من از دور فلک دلگیری

با کدامین گنه ای هستی بی نام و نشان
شرط خوشبختی از اقبال مرا می گیری

ساختم باهمه ی جور و جفای تو و باز
از چه رو با جگر سوخته ام ...