جان من
شیرین من
لیلای من
ناز بی همتای من

اینکه میسوزد نه هیزم  سینه ی تفدیده است
اتشی از خون تبدار دلی غمدیده  است

آب کم می آورد در پنجه ی آتش فشان
ترس دارد دیدن این صحنه ی آدم کشان

عشق من این سو ...

آسمان بر هم زد آشیان من و تو
قصه ی تلخی شد داستان من و تو

تب دلباختگی  مثل یک رود بزرگ
روزها جاری بود بر زبان من و تو

عشق مجنون در من  روح لیلا در تو
شوق پروانه شدن در نهان من و تو

با اشارت گاهی  ...

دیدی ای دل که سحر آمد و دلبر نرسید
خبر از آمدن  آن بت کافر نرسید

دیدی ای دل که پس از آن همه دلباختگی
خیره چشمان تو بر در شد و از در نرسید

دیدی ای دل که زمین گرد نبود و نشد از
انتظارت فرج و فرصت دیگر...

کجاست آن گلی که به بلبل وفا کند
به شوق دیدنش آغوش زهم وا کند

مخور فریب رنگدانه و بوی خوشش
که این عروس, هزار حجله مهیا کند

چو پروانه ببیند به یک دم کوتاه
تورا میان تب آلودگی رها کند

شکار می برد از ...

جان من شیرین من لیلای من
ناز بی همتای من
اینکه میسوزد نه هیزم  سینه ی تفدیده است
اتشی از خون تبدار دلی غمدیده  است

آب کم می آورد در پنجه ی آتش فشان
ترس دارد دیدن این صحنه ی آدم کشان

عشق من این ...