"طاقت بنفشه"

دالان هایی تهی از نور
و نرم شستن مرمری در مه
هوای اینجا
فرو رفته است
و جهان گرد شده از باریکی
خطی که حوصله اش سر رفته و
به خود پیچیده،
درد از طاقت بنفشه گذشته است
که آفتاب کاری با او ند...

" ملحفه ی سپید"

به شادی ی سرودن
که از اندوه تو می آید
به نیم خیز رابطه
که بالا می رود از شعر
و این همه گل بنفشه ای
که لخت شده اند
در من،
چه می توانم گفت:
حالا که حدود پروانه گی ام باتو
پیچیده
در م...

"خالی ناممکن"

از من و تو
کداممان می تواند ساقه ای شود؟!
به برگ بیاید و
روی کف دست هایش
ریز ریز باران ببارد
از من و تو
کداممان می تواند رها باشد؟!
در خالی نا ممکن
و در هوا بال بریزد و
در قلبش
مثل قاصد...

"شوق نگاه"

کجا می توان
کمی راه را کج کرد؟!
در ایستادن، رفت و
برنگشت.
تا کجا
نگاه مان شوق دارد؟!
و از رگ هایمان
خاطره می ریزد به هم؟!
هیاهوی تنیدن
در پای کدام استخوان مان
پوست می شود در غلت؟!،
تک گل ...

"قابی از نور"

از سمت دیگر
به خانه بر می گردم
و از عبور تکرار
زیاد خواهم شد،
هر روز
که تو می آیی
پنجره می آفریند
قابی از نور.
چهار دیوار
از زمین بلند می شود
و سایه ی آفتاب
می افتد پایین.
شب ها
اتاق ر...