"طاقت بنفشه"
دالان هایی تهی از نور
و نرم شستن مرمری در مه
هوای اینجا
فرو رفته است
و جهان گرد شده از باریکی
خطی که حوصله اش سر رفته و
به خود پیچیده،
درد از طاقت بنفشه گذشته است
که آفتاب کاری با او ندارد
که روزهاست
چشم از خورشید
بر نداشته و
تنها با یک جفت روزنه
سبز مانده است...
شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمیا)
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 27 شهریور 1401 18:51
درود بر شما
محمد علی رضا پور 01 مهر 1401 05:43
سلام و درود و خدا قوت
امید که شعر سروش هم از شما بزرگوار بخوانیم