"شوق نگاه"

کجا می توان
کمی راه را کج کرد؟!
در ایستادن، رفت و
برنگشت.
تا کجا
نگاه مان شوق دارد؟!
و از رگ هایمان
خاطره می ریزد به هم؟!
هیاهوی تنیدن
در پای کدام استخوان مان
پوست می شود در غلت؟!،
تک گل ...

"قابی از نور"

از سمت دیگر
به خانه بر می گردم
و از عبور تکرار
زیاد خواهم شد،
هر روز
که تو می آیی
پنجره می آفریند
قابی از نور.
چهار دیوار
از زمین بلند می شود
و سایه ی آفتاب
می افتد پایین.
شب ها
اتاق ر...

" اندوه سپید"


رشد کرده ای
دور کلمات
گرد
یه شکل حدقه ای سیاه
در چشمانم،
بروزتری
از ماه
و چیزی کم نداری
از شب.
پیچیده ای
برخاسته از مرگ،
که به آسانی
فرو افتاده ای
در برگ،
بریز از عبور اشک ها
روی صو...

"باران"

می خواهم یکی شوم
با تو
و از زمین برخیزم،
آفتابی را
می خواهم
با تمام پوست و گوشت خودم
تجربه کنم.
از اتفاق بنفشه
سبز شوم
و ساقه ای را بالا ببرم
تا خودت.
بگو باران!
از کدام رگم
سرخ بریزم در تو...

" نام کوچک ماه"


بایست بالای آسمان
ای نرسیده به درخت
که دلداده به ساقه های گندم،
تو را
که پنجره باز است و
فکر پریدن نیست
به انتخاب حرف تازه رها می کنم.
که چون پر گشودن
بر سطح باران
چشمه ای نور شوی،
...