آنکه ناظر بر من و حال من و فال من است
خود بدیده است چگونه، در من افعالِ من است
٫
هرچه را بر دلم انداخت به هنگام ندایی
رخ نشان کرد، در تجربه‌ای یا به هنگام وصالی
٫
در شگفتم، یا که محصور بهشتم
یا مدور، ...

به خود دیدم میان این همه آشفته حالی
خفته ام مابین و در مرکز نهان دارم زلالی

چرا اینگونه درگیر پی و ریز و بم دنیا شدم من
چرا پیوسته پاهایم به سطح و زمینی‌تر شدم من

خداوندا چنین فکری محال است
که تحمیل...

این زندگی نیست که از او دلگیرم
این تن و این من و این درد سبب نیست که دلگیرم

مشکل از باب و راه و نقش نیست
مشکل از سال و فال و حال و این سبب نیست

دردم از بی دردی است که بدان درگیرم
دردم از بی صبری است...

گفتم خدا در شهر غم بُردی مرا
گفتی چرا اینگونه می‌بینی مرا
گفتم خدا اندر میان غربتم
گفتی سُروری، اندرمیان صُولتم
گفتم خدا کم طاقتم، اندر میان دیده ها
گفتی تو را حاجت دهم، بَردیده بنشان، صیرتم
گفتم خدا ...

عشق من،
سازم برایم کوک کن
عشق من،
بالم برایم تور کن
@@@
عشق من،
دنیا به کامت شاد باد
عشق من،
دنیا برایت فال داشت
@@@
عشق من،
با درد من همساز باش
عشق من،
با حرف من همراز باش
@@@
عشق من،
تقدی...