اعدا+میان

دیرگاهی ست که در کفنم
مرده ام ولی بسان زنده در بدنم
تیره گاهی ست
در این شهر متروک مردگان
با ارواح همدمم
در قبرستان
تهران
یکی به طناب اعتیاد
خود را کشیده است
زیبا
بسان نقاشی
بر دیوار
یکی به ...

واژه فاعل


واژه واژه در تماشای تو محو
عریان و بی پناه نشسته نگاه می کند به معنا
خوشه چین تو است در این هجاهای گندم
به دنبال نان نیست!
دیگر دندانی نمانده برای خواندن
خوراندن
خوابانیدن
تپاندن مفهوم بر ...

بی جفت

کاشکی تو را پیوند بزنند
با سینه من
یاکریم تنهایی من
جفتت کو؟
بوسه های مهرت کو؟
صدای دل بهار کو کو+یت کو؟
دیده ام جوجه هایت را
در دهان زاغان
نازنین تخم هایت کو؟
بر دهان موش ها دیده ام
اینان شهر...

دلبارگی

من که نه شعر و نه شکر
من که نه دردم
نه دربند
و نه دربان
دادم که بگیرد ببرد ازین بی‌سامان
آبان
تیر
تیر می‌کشد قلبم
نه! نقاش نیستم
عاشق مرگم
عاشقی که دیگر
عاشق نیست
معشوقه‌اش
در پی بهاران نیست...

درودها شعری از مجموعه «رسولی پاکدل» نوزدهمین اثرم تقدیم حضور پر فروغتان
روزتان فریاد عشق و اتحاد و آزادی ????✌️????????????????

دیدار

ناگهان دیوار می‌گوید
هوی حسن کجا؟
با سر می‌خورم به سینه‌اش
آه می...