《لبِ مرز》
تمدید خواهم کرد
اقامتم را
میان کشور دستانت،
بوی نعناء و پونه پیچیده
لبِ مرز شهر چشمانت
در پس پرچین چارقد گُلدار تو؛
گویی دُکان عطاری ست
تو باش و آرامش مرا ورق بزن
میان روزهای دلتنگی تقو...
《بهترین رفیق》
یادش بخیر آن روزها،
شبهای سرد زمستان
بهترین رفیق؛
خنده های بُخارِ سماور مادربزرگ بود
برای گُل های سُرخِ نشسته روی قوری!
بوی عطرِ شقایق،
لای ورق های دیوانِ حافظ بر طاقچه
استکانم را لب...
《وطن》
در جغرافیای ذهن پریشانم
نقش می بندد
صورت دختری زیبا
به وسعت وطنم؛
با موهای طلائی
مثل شالیزارهای مازندران
سُرخی گونه هایش
همچون بلوط های سوخته زاگرس
رنگ چشمانش
شبیه شُکوه زاینده رود
دلش آهوان...
《متهم ردیف اول》
نازنین..،
نمی دانم پرونده اَت
زیر بغل کدام
فرشته است
که به هنگام قرائت
حُکم شلاقِ قاضی
دلش می لرزد؛
انگار چشمانت متهم ردیف اول هستند
که اینگونه خیس شده اند و
حلقه ی اشک
همچون طنا...
《خلع سلاح》
دنیا را حبس کرده ای
زیر پلک های کبود و
پشت خاکریز نگاه دنباله دارت؛
عزیز من تو چه می دانی؟
چگونه روزگارم را
مثل رنگ چشمانت
سیاه کرده ای
که هرشب در برابر
هجوم آتشِ مژگانت
میان آغوشِ گُل ها...
تبلیغات
