"قلب سرخابی"

ای تب داغ پیراهن من
قلب سرخابی روشن من

تا ببوسم خراش دلت را
سرگذاری تو بر دامن من

بوی بومی باران فردا
میدمد از تو در برزن من

قوی تنها تویی تا بمانی
محو دریای رقصیدن من

رخنه کن مثل...

راهبان خفته میان پیراهنم را بخوان،
کلمات نهفته در گلویم
، بیدار خواهد شد

با خون برگاموت
نت های یک زخم را
در خلسه ی عطرها نقاشی کن
شاید،
رایحه ی کوچکترین گیلاس شراب،
به حروف گس بیامیزد

در باغ...

امشب چه خاموشم!، پر از غوغای خویشم
جان شیفته، لب تشنه، در صحرای خویشم

هرچند حوا شانه های عشق میخواست
حیران تصویر قلندرسای خویشم

گستاخ تر،بی باک تر، بهر تماشا
خلقم نموی و منم زیبای خویشم

یاهوزنان، ...

"آشنای صدفپوش"


با قلب شمعی ام، که هم آغوش میشوم
در بازوان داغ تو ، خاموش میشوم

آهنگهای صبح پرندم ، که شامگاه
با زخمه ی نگاه تو، مخدوش میشوم

مهتاب میدمد و تو ، گرگی که عاشقست
گاهی برای خیال تو ...

نَسخِ غمْ انبوه گفت،آواره شو ، عنقای من
یا نوش می، یا زخمه زن،در بانگِ استیلایِ من
رامشگری آغاز کن، بیتای سحرافزونْ دَمی
شریانِ جانْ آمیختم ، در سازِ دلْ آرایِ من
دوشینه آمد بادپا، بر ابرشْ اسبی یالس...