ای شاد٘رود٘ پُرشکن جلگه های دور
هشیار میروی!
با ناز٘خند تی تیِ لیمو سخن بگو
دیبای ابر بر تنت آمیخت آفتاب
رویای یشمخانه ات ،افروخت صبح سور ...
جان٘خنده ،پر ز شور
با یالمند شوخ نگارینه روبرو
با من سخن ب...

سراب نُقره گَزید
رگ تَلخای ماهِ روسپی
سِی٘ر ساحرگان،
هبا کَرد دریایِ مرمره را ...
.
.
.

پرندگان ابلقِ مست
از چاکِ پیراهن سلاله ِ رویا پر می کشیدند
تهران ،،،
در قهوه می نشست ...
آهوان رهایِ رَمان
مان...

آسمان شکست و بغض آبی ثالو
شمال در طپش عطر سرد دریایی
شلال ماه پر از باد مخمل وحشی
ز مسخ جلگه ی آرامرنگ رویایی

گداخت مفرغ ییلاق برف آژیده
و سروهای پاژه گونه، چامه سرا
خدایگان دانش و عرفان سکوت پوشیده
...

گلپنجه ی یخ، تا سحابی های داغ تو
نجوای فنجان های غمپر، در تبی زیبا
با شبروان خسته ،خاک کهنه بوییدن
در برکه های تنگ ٘دل،تصویر روح افزا


من از وجوب بوسه ی روحانی یک آه
من از رگان ژرف دوران های رنج آلو...

بر اسپروز بی باک،در پهنه ی الیپی
دوشیزگان جبری ،بر پیکر هراسان
کاه و زوال زردی،در خاک بی ترحم
ابعاد لاژوردین ،بر آسمان ایران



یشم دیار شیرین ٫ تا جاده ای پرندین
عطر برنج و گیسو٫ رویای ناب زرقاب
ع...