شب آبستن
دردهای جا مانده در گلوست
و لبریز از
عشق‌های ممنوعه ایست
که جامه بر تن می‌درد
شب آبستن رازهای مگویست
که فریاد بر می‌آورند
از دل سیاهی
شب آبستن درد است
دردهایی که رد پای آن
بر جسم و جانت حکاکی...

می نشینم تا بیایی از راه
غزلی نو بسرایی از مهر
بدهی باز نویدی زیبا
ساعتی را بنشینی به برم
کوک کنی ساز دلت را با من
و نسیمی که به همراه خودش آورده
عطر شب بوها را
غزلی از حافظ
با صدای تپش ثانیه ها
که گ...

دل

هر چه در دل داشتم دیدم که یار از یاد برد.
دل سپردم دست او اما دلم را باد برد.

من گرفتارم به مویش او به عشقی بی نظیر.
غمزه هایش ،گریه هایش عقل، را فریاد برد.

هر کجا بودم نگارم در کنارم می نش...

خسته ام

از همه نامهربانی ، بد زبانی خسته ام
خسته‌ام از راه و رسم ِ زندگانی خسته‌ام

عاجز و نالان شدم با این همه نامردمی
خسته از جور و جَفا درد ِ نهانی خسته‌ام

جان به جانان می‌سپارم با همه ناباوری...

حال این دل را مپرس

در دلم طوفان به پا شد حال این دل را مپرس
خنده ها از لب جدا شد حال این دل را مپرس

چشمِ مشکینت مرا شیدای لب های تو کرد
بادلم شب پا به پا شد حال این دل را مپرس

من به جادوی دو چشم ...