بشارت
بشارت ده به قلب من نگاه ِ غرق تحسین را
بکش بر موی من دستی که کامل میکند دین را
از آن شوری که در قلبم بپا کردی سراسیمه
اگر رخصت دهد دلبر، فدایش می کنم چین را
من این وابستگی ها را به تو هرگز نمیخواهم
ولی غرقم به آغوشت بیا بشکن تو آیین را
کجایی پس تو ای همراه و ای شیرین تر از جانم
بیا با من بساز ای جان من این عشق شیرین را
بخوان با نغمههای خود دو رکعت از غزل بادف
که مسحور نوایت میکنم این دین و آیین را
#افسانه مهدویان
@afsin_42
https://t.me/gholvazehaynaab
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 07 دی 1402 16:41
درود بر شما
محمود فتحی 10 دی 1402 08:13
سلام سپاس ازشعرزیبای شما