«گفتم ، گفتا»
گفتم که رنج هجران کِی می رسد به پایان
گفتا غمت نباشد در چرخ روزگاران
گفتم رُخش نبینم خونین جگر شود دل
گفتا تو کن صبوری روز وداع یاران
گفتم دلم پُر از غم گردیده در شب تار
گفتا که...
«سوز و آه»
سوزی ز دل بر آید ، آتش زند جهان را
گردد رها ز چلّه ، گیرد بغل نشان را
آه دل شب تار ، تیغی بُرنده باشد
ویران کند در اینجا ، کاخ ستمگران را
آتش زند به خرمن ، آهی ز دل بر آید
خشکیده م...
«راه حق»
شب قیام حسینی کجای آن تار است؟
کجای راه حسینی پُر از خس و خار است؟
نشسته بر سر خوانی که پُر ز عشق علیست
کجای راه علی پُر ز گرگ خونخوار است؟
حدیث عشقِ شب کربلا نمی دانی
میان خیمه کجا پ...
«دین»
یک پسر پرسید جانا ای پدر از دین بگو
از برایم حرف حق از رسم و از آیین بگو
من نمی دانم کلیسا یا که مسجد جای کیست
حق یکی باشد پدر از آدم بی دین بگو
این همه جنگ و ستیزی گشته بر پا بهر چیست؟...
«چشمه ی جان»
منم آن ماهیِ لب تشنه تویی چشمه ی جان
من همان سنگ رَهم گوهری ای دُر گران
خواب شب پَر زده از چشم و دل خون جگرم
تو شدی مایه ی آرامش این روح و روان
این خزان دل من پُر شده از خار و خسی...
تبلیغات
