«قناعت»
دل سپردن بر چنین دنیای دونی بهر چیست؟
هر که آمد ماندنی هرگز نباشد رفتنیست
ثروت اندوزی نگردد مایه ی درمان درد
بیش از یک لقمه و یک پیرهن مال تو نیست
گر شوی شدّاد و جنّت را بسازی این زمان...
«روز محشر»
دوش دیدم که روز محشر بود
دل خونین و دیده ها تر بود
هر کسی نامه ای به دستش بود
نیک و بدها چو ثبت دفتر بود
سیرت آدمی نمایان بود
دیدن سینه ها میسر بود
ذات آدم چو چهره بود عریان
آن یکی...
«دل عاشق»
ساقی تو امشب پُر کن این جام دلم را
روشن نما شام سیاه منزلم را
شاید که شام تار آخر باشد امشب
بر هم بزن با باده این خاک و گِلم را
در بند زندان می شود دل نیمه ی شب
با باده ات آسان نما ...
«جنگ باطل»
وقتی که خدا هست ، ز دین صحبت بیجاست
ظلمی که به جان می خریم از ماست که بر ماست
دین شاخه و برگیست که گر ریشه نباشد
پژمردگی و زردی آنها همه پیداست
هر یک به صراطی و مسیری پِیِ نورند
آن...
«باز باران با ترانه»
باز باران با ترانه اشک و آهی بیش نیست
کودک دیروز باران در دلش جز ریش نیست
هر چه بدبختی ست می بارد ز طاق آسمان
فکر او آشفته باشد عاقبت اندیش نیست
گوهر باران نمی بارد به بام ...
تبلیغات
