دنیای من
پر از صندلی های خالیست
که هر کدام
آواز دلتنگی خودش را می خواند

فیروزه سمیعی

«فوکوس در یک لانگ شات»


به افق های دوری
ارادتمندم از سر نیاز
گاه گاهی تله فیلم خود و حاضرین غایب
و بدلکاری
تو
در پرده ی خیال
اکران می شود
با صداهایی
به زبان نمی دانم کجا
و خنده هایی که
از خ...

از حالم اگر پرسیده باشی
کلاغ می خواند
بر روزگار قناری
سپید شویی گیسوانم
بی سانسور به دست باد پریشان ست.
لبخند زده ام
در قاب سیاه پنجره
هوایم
حوای عشق ست
رو به بن بست خیابان
که صدای آزادی می دود
ب...