مرا پرنده کشید ودرآسمانم بست
چقدر گندم سمّی به چینه دانم بست
مرا پرنده کشید وچه بال وپر بسته
به میله های قفس پای نردبانم بست
به روی خانه ی من سایه ی عقاب افتاد
به پشت بام بلندی چه بی امانم بست
به اشک ...