به ترانه هایم امیدی نیست، وقتی خوانندگانش بیسوادند

هر لحظه سکوت میکنم، از ترس ابلهانی که باسوادند

تو و منطقت دوری از راه من

من و راه من دوریم از منطقت

به پایان رسید روح این دلنوشت

به پا...

باید کنارش جور کنی آرامشت را

از زندگی و قلبت ببری پایم را

داری نفس میزنی و حسی نداری

دارد اعدام میکند این "مرد" خودش را

داری بدون "من" در آن آغوش می میری

شب ها که از دوری من سر درد میگی...

از چک چک باران به صورتم

تا صدای هق هق یک مرد در این آپارتمان متروکه...

با صدای بوق ماشین ها از خیال آزاد میشوم

و باز میدانم که جز تنهایی هیچکس همخانه ام نیست...

رختخوابم روبروی تلویزیون ان...

ستاره ها را دوست دارم

میگویند درخشان ترینشان تویی...

که میداند؟! شاید واقعا تویی...!

پس من هر شب نظاره گر تو بوده ام!

پس جدایی کجاست؟؟؟

فاصله مان آسمان تا زمین ست ولی هر شب میبینمت!

...

درویش خاطرات شبانگاهی ات شدم!

فریاد از بیداد یادت که بیگانه وار هر شب مرا به آتش میکشد...

نه نمکدان ها خالی میشوند و نه زخم های من التیام...

هر شب و هر شب تکرار این شکنجه...

فریاد از حال خ...