غروب جمعه ها
مضاعف می کند
دلتنگیم را
خورشید غروب می کند
اما
بر نمی آید
ماه

خانه
گرم حادثه بود هنوز
کوجه
در تسخیر برف وباد وسوز
در آستانه درب
گریه می کردند
اندوه لحظه ی رفتن ردپایی بر برف را
چشمان خاطره اندوز...

باغ من
سرسبزترین باغ
در جوار مزارع متروک همسایه
درختان هلو سیب وگلابیش
سر بر افراشته بودند
بر آسمان آبیش
دریغا
دریغا
اینک سالهاست
به باغم زده آفتی هولناک
به هر گوشه اش
علفی هرز
سر بر بر...

غریبه ترین رفیق من
نهان است اندرون تن
من خموشم
هو پر از هیاهو
من می خندم
او گریه می کند
من گریه می کنم
او می خندد
مند خفته ام
او بیدار است
من بیدارم
او بیدار است
تنها به گاه قرار تو
از د...

باران که می بارد
خاطراتم خیس می شوند
یاد تو گل میدهد در کویر ذهنم
یاد آنروز بارانی
که رشاشه های خوشبخت
نوازش انگشتانت را
به چشمان تشنه ام
(خشکیده به قاب پنجره اتاقت)
شتک می نمود
آنروز پیوند ...