خواب از رخ گل شست و خمار از سر یاران
صبح است و غزل می دهدم حضرت باران
لبریز ، لب حوض چنان صبر نگاران
شاد است چمن در نفس صبح بهاران

از خواب خوشت ای غزل سوخته برخیز

نقشی است در آغوش هوا ابر م...

در کوچه سار خاطراتت باز باور کن
با قاصدکها می کنم پرواز باور کن

فصل شکفتن با غزلهایی خیال انگیز
پیوسته می خواهم کنم آغاز باور کن

چون ماه تابان مشعل شبهای تنهایی
این شعله در من می کند اعجاز ب...

جانم علی غوغای عالم گیر امکان
بر مُلک هفتاد و دو ملت میر و سلطان

جانم علی تا جان به جان در سینه دارم
شاهنشه عزّ و جلال و فرّ و احسان

صاحب قِران و معنی لاهوت عالم
الفاظ در ذکرش ستایش گوی و ج...

عاشقی دلخسته ام پر شور همچون کودکی
می دهد قلبم به من دستور همچون کودکی

بی خبر از حال و روز خود در این پروانگی
گاه شادان و گهی مهجور همچون کودکی

می دوم در خاطراتم سر خوش و بی اختیار
همره پروان...

عید آمد و مسرور ترین شعر جهانم
چون آب روان از سر فواره جهانم

تا پرکشم از مستیِ مستانه‌ی این عید
سرسبزترین سبزه‌ی شاداب زمانم

آن قطره‌ی باران زلالم که معلّق
در تابش خورشید کنون رنگِ کمانم

...