به علت فوت ناگهانی برادر زاده ام که در سن 25 سالگی دارفانی را وداع گفت ‏روانش شاد (بیژن عرفانی )یکشنبه8 مرداد 91

همچو شمعی سوخت اکنون لحظه هایم ازغمش
کنج این خانه که ماندم درعزا و ماتمش
زد شرر ...

به هر کس یاعلی گفتم شد آخر خصم مادر زاد

چرا باور کنم عشقی قفس می نالد از صیّاد

تمام لحظه ها دارم هراس امّا چه سازم من

چوشمعی سوزم و هردم چرا باید کنم فریاد

ندارم ره به جایی تا که تقدی...

شعله افتاده به جانم قفسم سوخته است

آی مردم بیایید نفسم سوخته است

آشیانی که ندارم من دیوانه به دهر

نای نی دارم و بانک جرسم سوخته است

غم

چشمان شورانگیر این دل وه چه زیباست

جز غم ...

در تاریکی شب

هنگامیکه با دردوغم هایم تنها می شوم

می بینم که جوانیم از کفم رفت و دیگر حتّی یک لحظه آن بر نمی گردد

افسوس میخورم که زندگی من در کنار چه کسی تباه شد

و حالا من مانده ام با رگبار...

شبی داغ فراق و اشک و ماتم
نشستم با تمام غصه و غم
قفس با من دمادم زار میزد
که چشمم ابری و هردم پر از نم
مجنون صحرا
دلم مجنون هر صحرا شد آخر
غریب و بیکس و تنها شد آخر
همان لیلای آواره چو مجنون
...