من آن شمعم که میسوزم ببین تنهای تنهایم
که می بارم خدارا هردمی داغ فراقم من
گرد باد
گرد بادی که همه گرد مرا برد نگفت
منکه بادیه نشین بودم وویرانم کرد
ناله
نالم از بخت سیاهم که در این ویرانه
غیر غم نیست مرا همنفسی میدانید
آسمان
آسمان می ترسم امشب گر به باری سیل شود
من در این ویرانه ام جایی ندارم غیرازاین
عشق
چشم ازاین ره طولانی عشق بردارم
من نخواهم که عشقی چو پرازهمهمه را
تقدیر
دست تقدیراگر برسرما کوبیده است
تو نه انگار که ما در ره عشق باخته ایم
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 06 تیر 1396 01:46
درود بر شما
قلم زیبایتان همیشه نویسا