”خلسه عشق”
به رنگ و روی خمار هم بهار برگردد
اگر به آینه ها هم قمار برگردد

به شوق دیدن تو من بهاریم هرشب
اگر که عشق به این لاله زار برگردد

خوشا به آن غزلی کز رخ تو گویدو باز
به گریه های هرشب ...

(شبی با درد)

شبی در ناله های مانده در خلوتگه رازم
به تنگ آمد دل خونینم و نالید با سازم

سرای چشم تاریکم که کوهی پیش رو دارد
چکیده اشک خونین بر لب و بارید آوازم

به پیش چشم خونینم اقاقیها پراز...

می روم در کنج پستوی خودم باشم رها
در غم و رنج و همان سوی خودم باشم رها

چون زمستانی که گم کرده ره پاییز خود
میرم در سوز و جادوی خودم باشم رها

چون غزالی خسته از چنگال تیز ببر و شیر
می روم در ...