می روم در کنج پستوی خودم باشم رها
در غم و رنج و همان سوی خودم باشم رها
چون زمستانی که گم کرده ره پاییز خود
میرم در سوز و جادوی خودم باشم رها
چون غزالی خسته از چنگال تیز ببر و شیر
می روم در دشت و گیسوی خودم باشم رها
مثل آن قوی سپید موج و افمواج غزل
می روم مثل پرستوی خودم باشم رها
شانه ای باشم میان موج گیسوی غزل
می روم در آن فراسوی خودم باشم رها
من گلستانی ترین شعرم دیاری خسته و....
می روم آن سوی کندوی خودم باشم رها
#حامد_سنگچولی
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 2
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 02 مهر 1395 11:02
درود برشما
حامد سنگچولی 02 مهر 1395 20:53
درود استاد و اولین روزهای پائیزتون دل انگیز