سیب و سخن
سیب را وقت تماشایی آدم چیدم
ریب را وقت گذرگاه دو عالم دیدم
.
سیب،اشک من ودل،خون که خورد از حاشا
اشک چون آب روان،دیده برد بر پاشا
کال بودش که شرر می زد عشق ازشاهی
عشق را از نفسی داده...
مشهورترین شعر تو ماهی
از شهره زدم شعر،تو ماهی
حرفی نزنم قصه همین بود
از کشمکش عشق سیاهی
بر پهنه ی عالم ز تب عشق
من با تو سرودم چو کماهی
از قصه ی عشاق ز یک دهر
مدهوش تو از غزل الهی
این ریختن ا...
بزن به عرش صفیری که آسمان لرزید
بخوان ز سوره ز شمسی که آسمان غرّید
طنین حشر امامت که شیعه بر خون بود
به کبریا،همه عالم،زمین،زمان،گریید
تو تابناکی و من از دو چشم پرخونی
هزار آیه نویسم که سوگ ج...
کودکان را! چه بی گناه رفتند
از غمی که جدا جدا رفتند
بیوه هایی ز شعله بر غم، خواب
دست هایی که تا خدا رفتند
حق ز ایمان مگر نمی داری؟
چهره هایی که تا علا رفتند
بحر ایمان چقدر معجز داشت
سینه هایی...
چه بارانی!که خود بی وقفه بند آمد
چه مجنونی،که بی لیلی به پند آمد
.
که من از شعر تو آدم ترم؟ هرگز
بدان از قصه ای شعرت بلند آمد
تو آن شعر منی از خط به خط پیدا
که از فردای تو دل سربلند آمد
غلا...
تبلیغات
